"
Een
kamer
met
uitzicht
op
Ground
Zero
graag
"
De
terroristen
die
op
11
september
het
financiele
hart
van
Amerika
troffen
,
maakten
niet
alleen
een
eind
aan
het
leven
van
bijna
3000
burgers
.
Zij
brachten
ook
de
economie
van
New
York
een
zware
klap
toe
.
Bijna
vijf
maanden
na
Zwarte
Dinsdag
beginnen
bedrijven
weer
op
te
krabbelen
.
Het
Marriot
margriet
marion
marrit
Financial
Center
hotel
is
er
daar
een
van
.
Langzaam
trekt
de
truck
,
volgeladen
met
puin
van
het
World
Trade
Center
,
op
.
De
dieselmotor
heeft
het
zwaar
te
verduren
.
Het
geloei
vermengt
zich
met
het
lawaai
van
generatoren
en
drilboren
.
Wolken
stof
waaien
op
als
een
van
de
reusachtige
kranen
een
stuk
verwrongen
staal
uit
het
puin
wegtrekt
.
Het
macabere
werk
op
de
plek
die
11
september
een
massagraf
werd
,
is
bijna
routine
geworden
.
Al
is
iedereen
zich
bewust
dat
dit
niet
zomaar
een
gigantische
bouwput
is
.
Hier
aan
de
westelijke
kant
van
Ground
Zero
,
ver
weg
van
de
drommen
toeristen
bij
het
observatiedek
aan
Broadway
,
herneemt
het
leven
langzaam
zijn
gang
.
Naast
de
littekens
van
11
september
zijn
er
ook
allerlei
signalen
dat
lower
Manhattan
weer
opkrabbelt
.
De
Dolphin
delphi
delphine
dolphins
Fitness
Club
is
nog
steeds
dicht
,
net
als
de
winkel
"
Thunder
Lingerie
"
.
De
aanpalende
ijzerhandel
is
wel
open
.
Op
de
etalageruit
meldt
een
poster
"
Wij
werken
aan
de
wederopbouw
.
Deze
kleuren
slaan
niet
op
de
vlucht
"
tegen
een
achtergrond
van
de
Amerikaanse
vlag
en
de
Twin
Towers
.
Ook
de
Pussycat
bar
is
vandaag
open
,
net
als
Cordator
curator
Pizzabar
waar
politieagenten
en
bouwvakkers
in
bestofte
overalls
en
helmen
op
wat
eten
.
Velen
zijn
hier
al
maanden
aan
het
werk
.
Gezond
is
anders
.
Hun
zware
gekuch
en
gehoest
spreken
boekdelen
.
Veel
straten
zijn
nog
met
betonnen
barricades
en
houten
schotten
afgesloten
.
Patriottische
leuzen
geven
de
sfeer
weer
.
"
Onze
kameraden
van
politie
en
brandweer
zullen
gewroken
worden
"
.
Tussen
Carlisle
en
Albany
Street
heeft
het
Marriott
marrit
marriot
Financial
Center
hotel
zijn
deuren
weer
geopend
.
Binnen
ruikt
alles
naar
verse
verf
.
In
de
lobby
blinkt
de
marmeren
vloer
,
de
gangen
zijn
belegd
met
nieuw
,
hoogpolig
tapijt
.
Een
scherp
contrast
met
de
chaos
,
het
lawaai
,
de
stank
en
het
stof
buiten
.
Het
hotel
is
amper
drie
weken
open
.
Op
11
september
kreeg
Marriot
margriet
marion
marrit
twee
klappen
te
incasseren
:
haar
hotel
in
het
World
Trade
Center
werd
verwoest
en
dit
hotel
aan
85
West
Street
liep
lichte
schade
op
.
Weken
lang
gebruikte
het
Rode
Kruis
het
hotel
als
tijdelijke
opvang
.
Ook
veel
hulpverleners
konden
er
terecht
voor
een
douche
,
een
bed
,
een
maaltijd
en
troostende
woorden
.
Gasten
weten
het
hotel
weer
te
vinden
.
"
Vanavond
zijn
voor
het
eerst
weer
alle
kamers
bezet
"
,
zegt
manager
Eric
Talusan
.
"
Veel
van
onze
vaste
klanten
,
zakenmensen
van
buiten
de
stad
,
komen
weer
terug
.
In
het
weekend
zijn
er
veel
toeristen
,
die
zonder
uitzondering
vragen
om
een
kamer
met
uitzicht
op
Ground
Zero
.
"
Bij
de
gang
naar
de
liften
staat
een
potige
bewaker
die
iedereen
vraagt
om
de
sleutel
van
zijn
kamer
te
laten
zien
.
Niet-betalende
ramptoeristen
worden
geweerd
.
De
bovenste
,
38ste
verdieping
,
heeft
een
goed
uitzicht
op
de
ramplek
rampen
.
Christine
,
het
kamermeisje
,
kijkt
bewust
niet
.
"
Het
maakt
me
treurig
.
Ik
wil
de
pijn
vermijden
.
"
In
het
gebouw
rechts
zijn
talloze
gebroken
ramen
met
spaanplaat
dichtgetimmerd
.
Andere
wolkenkrabbers
aan
de
rand
van
Ground
Zero
zijn
behangen
met
zwarte
netten
,
die
als
sluiers
van
rouwende
weduwen
wapperen
in
de
wind
.
Links
uitzicht
op
de
Hudson
rivier
,
waar
de
kustwacht
patrouilleert
.
Dee
Dee
,
gastvrouw
in
de
executive
lounge
op
de
38ste
verdieping
met
een
fantastisch
uitzicht
op
het
Vrijheidsbeeld
,
schudt
haar
hoofd
.
"
Ik
kan
er
niet
bij
.
Mensen
willen
niet
eens
meer
een
kamer
met
uitzicht
op
Lady
Liberty
.
Voor
11
september
wilde
niemand
tegen
het
WTC
aankijken
.
Nu
vechten
ze
erom
.
"
Twee
zakenlieden
in
Roy's
restaurant
zeggen
dat
ze
hier
weer
komen
om
het
hotel
te
steunen
.
"
Er
is
hier
nu
niets
te
beleven
.
Maar
wij
komen
hier
al
jaren
.
"
Het
restaurant
van
het
hotel
ligt
op
straatniveau
achter
politiebarricades
.
Aan
de
linkerkant
staan
gebouwen
in
de
steigers
.
De
dwarsstraat
wordt
aan
het
oog
onttrokken
door
een
hoog
hek
bedekt
met
zeil
.
De
straat
is
exclusief
terrein
voor
de
vrachtwagens
die
puin
wegrijden
.
Aan
de
bar
wordt
"
Manhattan
on
the
rocks
"
(
rode
Martini
en
whisky
)
geschonken
.
Het
restaurant
is
bijna
vol
.
Jonge
mensen
met
kinderen
.
Een
Duits
echtpaar
.
Bejaarde
vriendinnen
.
Er
heerst
een
geanimeerde
sfeer
.
Gelach
.
Klinkende
wijnglazen
.
Het
is
een
surrealistische
ervaring
om
op
de
drempel
van
een
massagraf
te
genieten
van
Hawaiiaanse
fusion-gerechten
.
Maar
ober
Ken
is
opgelucht
dat
hij
na
maanden
duimendraaien
weer
wat
kan
verdienen
.
Net
als
de
kamermeisjes
en
de
dames
aan
de
incheckbalie
,
al
kunnen
ze
een
besmuikte
glimlach
niet
onderdrukken
wanneer
weer
een
gast
vraagt
:
"
Een
kamer
met
uitzicht
op
Ground
Zero
graag
"
.
Toeristen
in
New
York
kijken
er
graag
naar
:
brandweer
en
andere
hulpverleners
aan
het
werk
op
de
plek
waar
eens
de
Twin
Towers
stonden
.