Wolfgang
Puschnig
Het
integrerend
vermogen
van
kameleons
is
hun
sterkte
en
hun
grootste
zwakte
.
De
setting
kan
immers
sprankelend
zijn
maar
net
zo
goed
de
kleur
van
dode
bladeren
hebben
.
Wolfgang
Puschnig
,
muzikaal
kameleon
pur
sang
,
figureert
op
beluisterenswaardige
albums
van
Michael
Mantler
manier
mantel
mahler
,
Nguyen
Le
en
het
door
hemzelf
opgerichte
Koreaans-Europese
gezelschap
Samul
Nori
.
Maar
zijn
naam
is
ook
verbonden
aan
allerlei
zouteloze
poprommel
.
Op
zijn
nieuwste
album
,
Grey
,
heeft
de
Oostenrijkse
rietblazer
een
betrouwbaar
gezelschap
om
zich
heen
verzameld
en
valt
het
resultaat
dus
weer
positief
uit
.
Zoals
de
titel
al
aangeeft
,
gaat
het
hier
om
een
kwartet
veteranen
en
dat
is
ook
te
horen
.
De
snelheid
overstijgt
nergens
het
midtempo
.
Het
merendeel
van
de
negen
nummers
drijft
op
de
groove
grootse
grootte
groote
van
bassist
Steve
Swallow
en
heeft
een
sterk
jamsessiegevoel
.
Puschnig
blijft
keurig
binnen
de
lijntjes
van
de
voorgeschreven
melodieen
.
Pas
als
hij
in
Sufi
Souffle
de
oosters
klinkende
hajok
ter
hand
neemt
,
komt
hij
echt
los
.
Op
andere
momenten
klinkt
hij
ietwat
onderkoeld
en
routineus
.
Maar
goed
,
dat
doen
zijn
begeleiders
ook
en
wie
is
Wolfgang
Puschnig
om
zich
van
het
decor
los
te
weken
?
Puschnig-Swallow-Alias-Lewis
:
Grey
(
Quinton
quentin
records
,
Q-0205-2
)
Distr
.
Challenge
Jazz
;
Kunst
en
Cultuur
;
Kunst
;
Muziek