Boodschappen
doen
is
een
dagtaak
in
Harare
Wachten
voor
brood
,
wachten
voor
melk
,
wachten
voor
benzine
.
In
Zimbabwe
begint
vandaag
het
congres
van
regeringspartij
Zanu-PF
.
Terwijl
het
volk
jaagt
op
voedsel
.
Tot
enkele
maanden
geleden
hadden
ze
in
de
Zimbabweaanse
zimbabwaanse
hoofdstad
Harare
alleen
maar
gehoord
van
de
voedseltekorten
.
Op
het
platteland
,
daar
stonden
de
lange
rijen
voor
de
voedselkantoren
.
Niet
in
Harare
,
stad
van
overvloed
,
waar
alle
toevoerlijnen
samenkomen
.
De
hoofdstad
dankt
haar
naam
aan
het
snelle
dagelijks
leven
.
Harare
:
hij
die
nooit
slaapt
.
Maar
negen
maanden
na
de
omstreden
herverkiezing
van
president
Robert
Mugabe
staat
ook
de
hoofdstad
stil
.
Even
naar
de
bakker
,
even
naar
de
supermarkt
,
even
tanken
bestaat
niet
meer
.
Over
de
brede
boulevards
,
langs
de
kantoorgebouwen
met
spiegelglas
slingeren
dikke
rijen
wachtende
Zimbabweanen
.
Wachten
voor
het
brood
,
wachten
voor
de
melk
,
wachten
voor
benzine
.
Voor
Douglas
en
zijn
vrouw
Tendai
is
boodschappen
doen
een
dagtaak
geworden
.
Elke
dag
staan
ze
voor
hetzelfde
duivelse
dilemma
:
wie
gaat
waar
in
de
rij
staan
.
Tendai
heeft
vanochtend
voor
het
Machipisa
winkelcentrum
gekozen
,
om
de
hoek
van
een
van
de
grootste
sloppenwijken
in
de
stad
.
Ze
heeft
zichzelf
in
een
duwende
en
schreeuwende
meute
geperst
die
staat
te
wachten
voor
de
bakkerij
.
Zo
staat
ze
al
drie
uur
.
Haar
jongste
zoon
heeft
ze
met
een
deken
op
haar
rug
gebonden
.
In
de
rij
staan
niet
alleen
vrouwen
en
kinderen
.
Ook
mannen
hebben
zich
aangesloten
.
Mannen
die
op
dit
tijdstip
van
de
dag
eigenlijk
op
hun
werk
moeten
zijn
.
Maar
geld
verdienen
heeft
geen
zin
,
als
je
de
tijd
niet
hebt
om
voedsel
te
kopen
.
Brood
is
schaars
.
De
tarweproductie
is
in
de
afgelopen
twee
jaar
met
zestig
procent
gedaald
.
De
regering
wijt
dat
aan
de
droogte
.
Oppositie
en
boerenorganisaties
beschuldigen
de
regering
,
die
de
afgelopen
twee
jaar
het
merendeel
van
de
(
blanke
)
grootgrondbezitters
van
het
land
heeft
gejaagd
.
De
inflatie
in
Zimbabwe
bereikte
deze
maand
een
recordhoogte
van
150
procent
.
"
Elke
dag
een
andere
prijs
op
hetzelfde
pakje
"
,
zoals
Douglas
zegt
.
De
regering
heeft
de
voedselprijzen
anderhalve
maand
geleden
weliswaar
bevroren
.
Maar
het
enige
resultaat
zijn
lege
schappen
.
Bakkerijen
kunnen
het
brood
niet
meer
bakken
voor
die
lage
prijs
.
In
het
Machipisa
winkelcentrum
weten
ze
welke
spelletjes
regeringspartij
Zanu-PF
met
de
voedselschaarste
speelt
.
Deze
week
stond
voor
het
partijkantoor
een
rij
,
zo
lang
als
bij
de
bakker
.
Zanu-PF
had
binnen
nog
wat
mais
liggen
.
Alleen
bedoeld
voor
Zimbabweanen
met
een
partijkaart
van
Zanu-PF
.
Douglas
heeft
nog
drie
boodschappen
op
zijn
lijst
:
maismeel
,
spijsolie
,
suiker
.
Hij
stuurt
zijn
oude
wagen
over
de
modderige
paden
door
de
volkswijk
Mbare
Msika
.
In
de
berm
van
de
weg
verraadt
een
koord
van
aan
elkaar
gebonden
jerrycans
een
benzinestation
om
de
hoek
.
Opnieuw
lange
rijen
:
auto's
,
bussen
en
taxis
.
"
Een
rij
,
maar
geen
benzine
"
,
lacht
Douglas
.
Harare
heeft
weer
leren
lopen
de
afgelopen
maand
.
Douglas
slaapt
al
weken
niet
meer
thuis
.
Sinds
kort
brengt
hij
de
nachten
door
onder
de
neonlichten
van
de
spaarzame
tankstations
in
Harare
die
nog
benzine
hebben.
's
Nachts
zijn
de
rijen
korter
,
duurt
het
wachten
minder
lang
.
Na
zes
uur
in
de
file
had
hij
vanochtend
eindelijk
een
halfvolle
tank
.
Zimbabwe
draagt
zijn
kwellingen
met
geduld
.
"
Psst
"
,
sist
een
jongen
door
het
autoraam
als
de
wagen
stapvoets
langs
een
paar
krotten
rijdt
.
Hij
kijkt
zenuwachtig
om
zich
heen
.
In
Mbare
Msika
patrouilleert
de
politie
in
oranje
overalls
om
de
handel
op
de
zwarte
markt
in
te
dammen
.
Her
en
der
worden
handelaren
van
de
straat
geplukt
.
Winkelen
kan
hier
alleen
op
fluistertoon
.
Douglas
knikt
en
de
jongen
begint
te
rennen
.
De
markt
in
Mbare
Msika
staat
bekend
als
een
bolwerk
van
aanhangers
van
Zanu-PF
.
De
zwarte
handel
is
in
handen
van
"
oorlogsveteranen
"
en
jeugdmilities
jeugdmilitie
die
door
hun
contacten
binnen
de
partij
weten
hoe
ze
aan
voedsel
moeten
komen
.
Zakken
mais
die
eigenlijk
zijn
bedoeld
voor
het
hongerlijdende
platteland
worden
hier
met
grove
winst
doorverkocht
.
Na
vijf
minuten
komt
de
jongen
terug
met
twee
jutezakken
op
zijn
schouder
.
"
Het
is
ongelooflijk
,
fluistert
Douglas
.
De
laatste
mais
zag
hij
meer
dan
een
maand
geleden
.
Voor
vijfduizend
Zimbabweaanse
zimbabwaanse
dollars
verdwijnen
de
zakken
in
de
achterbak
,
een
kwart
van
Douglas
"
maandsalaris
.
Honderd
euro
volgens
de
officiele
officieel
officier
officiƫle
koers
,
vijf
euro
op
de
zwarte
markt
.
Voor
drieduizend
Zimbaweaanse
zimbabwaanse
zimbabweaanse
dollars
extra
krijgt
hij
er
ook
nog
vijf
liter
spijsolie
bij
.
Douglas
wil
nu
haast
maken
.
Hij
weet
in
het
centrum
van
de
stad
nog
een
supermarkt
die
suiker
verkoopt
en
wil
de
rijen
tijdens
de
lunchpauze
voor
zijn
.
Bij
de
ingang
begint
de
bewaker
hard
te
lachen
.
"
Suiker
?
Nee
man
,
dat
krijgen
we
hier
al
weken
niet
meer
.
"
Terwijl
de
benzinemeter
langzaam
naar
beneden
kruipt
,
krijgt
Douglas
een
telefoontje
.
Een
vriend
weet
in
welk
deel
van
de
stad
vanavond
weer
brandstof
verkrijgbaar
is
.
Douglas
knikt
tevreden
.
Vannacht
slaapt
hij
weer
niet
thuis
.
Zimbabweanen
in
de
rij
voor
een
levensmiddelenzaak
in
Harare
.
Tot
enkele
maanden
geleden
hadden
ze
in
de
hoofdstad
alleen
maar
gehoord
van
de
voedseltekorten
.
(
Foto
AP
)