Eenzame
Don
Juan
eeuwig
op
de
vlucht
Het
is
bijna
onmogelijk
een
voorstelling
van
Don
Juan
(
1665
)
te
zien
,
zonder
daarbij
meteen
de
opzwepende
ouverture
van
Mozarts
Don
Giovanni
te
horen
.
Het
Vlaamse
gezelschap
Het
Gevolg
maakt
aan
die
neiging
meteen
een
einde
door
bijtend-harde
elektronische
muziek
de
zaal
in
te
slingeren
.
Tegelijk
zien
we
de
achteruitkijkspiegel
van
een
auto
tegen
het
achterdoek
geprojecteerd
.
De
weg
met
bomen
flitst
voorbij
.
Dit
beeld
als
terugblik
is
duidelijk
:
hoofdpersoon
Don
Juan
is
op
de
vlucht
.
En
terecht
,
zeker
in
de
visie
van
regisseur
Ignace
Cornelissen
.
Hij
ziet
Don
Juan
als
een
mislukte
man
die
nooit
echte
liefde
heeft
gekend
;
zijn
obsessie
om
vrouwen
te
verleiden
,
eerder
dan
hen
te
bezitten
,
drijft
hem
in
geen
andere
armen
dan
die
van
de
eenzaamheid
.
Het
karakter
van
Don
Juan
is
eindeloos
complex
.
Is
hij
een
charlatan
,
een
obsessief
eenzame
zoeker
of
veroveraar
pur
sang
?
Hoofdrolspeler
Erik
Van
Herreweghe
,
gekleed
in
smetteloos
wit
kostuum
,
legt
joyeuze
zwier
in
zijn
spel
en
bezit
het
ongrijpbare
van
Don
Juan
.
Toch
ontbreekt
in
zijn
verschijning
het
raadselachtig-grimmige
en
het
tragische
.
Donna
Elvira
,
een
fijne
boze
rol
van
Tine
Laureyns
,
is
dan
wel
Juans
aanstaande
echtgenote
,
haar
liefde
oogt
meer
als
bezitsdrang
dan
als
ware
liefde
.
Ook
de
andere
vrouwen
zijn
niet
op
passie
uit
maar
zij
spelen
mee
in
het
verleidingsspel
van
Don
Juan
.
Hierdoor
ontstaat
een
carrousel
van
eindeloos
veel
energie
,
gestoken
in
een
sinister
dobbelspel
van
aantrekken
en
wegduwen
,
zonder
dat
er
ook
maar
een
glimp
van
geluk
is
te
ontwaren
.
Het
meest
integere
personage
is
Juans
knecht
Sganarelle
(
Hans
Van
Cauwenberghe
)
;
hij
moet
niets
hebben
van
de
escapades
van
zijn
meester
.
Dat
Sganarelle
in
een
uitbundige
bokkendans
uiteindelijk
te
onesthetisch
naakt
is
,
doet
helaas
afbreuk
aan
de
waarde
van
zijn
rol
.
Molieres
mooiere
moliere
molières
toneelstuk
en
de
tientallen
bewerkingen
ervan
bevinden
zich
altijd
op
de
grens
van
komedie
en
tragedie
.
De
synthese
ertussen
is
moeilijk
te
bereiken
.
Dat
hangt
af
van
subtiele
acteerprestaties
en
een
fijnzinnige
regie
,
waaruit
de
tragiek
van
dubbelhartigheid
blijkt
.
De
voorstelling
is
daarin
niet
altijd
even
geslaagd
.
Het
interessantste
aspect
,
namelijk
Don
Juan
eeuwig
op
de
vlucht
,
had
sterker
aangezet
kunnen
worden
.
Aan
het
begin
leek
deze
Don
Juan
een
radeloze
road-movie
te
worden
.
Het
werd
echter
toch
een
iets
te
burleske
voorstelling
.
Amusant
en
glanzend
.
Maar
te
licht
van
vorm
.
Voorstelling
:
Don
Juan
van
Moliere
door
Het
Gevolg
.
Gezien
:
26-11
Stadsschouwburg
Sint-Niklaas
.
In
Nederland
:
17-12
Zwolle
;
20-12
Den
Haag
.
Inl.
020
-
4121415
of
www.hetgevolg.be
Toneel
;
Kunst
en
Cultuur
;
Kunst
;
Theater