Vrijheid
van
onderwijs
is
passe
Een
grondwetsartikel
uit
1917
is
ten
onrechte
nog
steeds
dominant
aanwezig
in
het
Nederlandse
onderwijs
want
het
staat
oplossingen
voor
de
huidige
problemen
in
de
weg
,
vindt
Ton
van
Haperen
.
Het
islamitisch
onderwijs
ligt
op
de
pijnbank
.
Leraren
zetten
in
de
godsdienstles
aan
tot
haat
,
bevorderen
segregatie
en
handelen
in
strijd
met
de
Grondwet
.
VVD-lijsttrekker
pvda-lijsttrekker
Zalm
trekt
zijn
conclusie
en
wil
een
stop
op
de
stichting
van
islamitische
scholen
.
Het
CDA
doet
het
wat
rustiger
aan
en
eist
inspectie
van
het
godsdienstonderwijs
.
Maar
dat
is
niet
gebruikelijk
in
een
bestel
met
als
peiler
soevereiniteit
in
eigen
kring
.
Waarna
een
discussie
over
de
vrijheid
van
onderwijs
losbarst
.
Islamitisch
onderwijs
is
overwegend
klassikaal
en
cognitief
gericht
.
Inleveren
op
zang
,
dans
,
handvaardigheid
en
gymnastiek
heet
in
inspectietermen
een
"
matig
pedagogisch
klimaat
"
,
maar
de
CITO-scores
gaan
wel
omhoog
.
Hierdoor
stromen
allochtone
kinderen
eerder
door
naar
een
hoger
schooltype
,
ontwikkelen
zich
naar
hun
mogelijkheden
,
zijn
minder
maatschappelijk
gefrustreerd
,
krijgen
een
voorbeeldfunctie
,
sturen
hun
kinderen
naar
middenklasse-scholen
en
bevorderen
dus
integratie
.
Zeker
,
daar
betalen
we
een
prijs
voor
.
Inrichten
van
een
school
op
basis
van
eigen
geloofsovertuiging
is
namelijk
per
definitie
een
daad
van
haat
;
het
ene
kind
mag
niet
in
een
klas
met
het
andere
.
Er
bestaan
streng
christelijke
scholen
met
een
populatie
die
dagelijks
tientallen
kilometers
fietsen
om
onder
gelijkgestemden
te
mogen
verkeren
.
Godsdienstles
is
ook
daar
een
voortdurende
bevestiging
van
het
eigen
gelijk
versus
de
vergissingen
van
de
vijandige
buitenwereld
.
Het
enig
verschil
met
islamieten
is
dat
het
gaat
om
een
groep
witte
,
relatief
welgestelde
,
burgers
met
een
particuliere
overtuiging
.
En
dat
is
natuurlijk
de
kwestie
:
moet
de
belastingbetaler
hier
dan
ook
aan
bijdragen
?
Want
vrijheid
van
onderwijs
stuurt
de
aanwending
van
middelen
,
in
een
periode
van
publieke
armoede
.
Terwijl
onderwijsvernieuwing
hier
mislukt
,
verschuift
in
de
rest
van
westerse
wereld
in
de
curricula
het
accent
van
kennen
naar
kunnen
.
Nederland
kan
dit
proces
niet
bijbenen
.
Lerarentekort
en
lesuitval
maken
het
allemaal
erger
.
In
dit
krachtenspel
is
de
identiteit
van
de
school
een
futiliteit
,
doen
ruim
dertig
islamitische
scholen
er
niet
toe
en
zit
het
gevaar
van
de
vrijheid
van
onderwijs
ergens
anders
.
Die
verschuiving
in
aandacht
van
kennen
naar
kunnen
heeft
namelijk
gevolgen
voor
inrichting
van
scholen
.
Vaardigheid
bijbrengen
met
grote
groepen
en
een
paar
lessen
per
week
kan
niet
.
De
hoge
leerling-leraar-ratio
maakt
modern
onderwijs
zelfs
onmogelijk
.
Tijd
voor
individuele
begeleiding
ontbreekt
,
laat
staan
dat
een
docent
toekomt
aan
gerichte
training
.
Zonder
heel
veel
extra
geld
is
er
dan
maar
een
uitweg
;
een
groot
aantal
vakken
met
al
hun
eindtermen
en
kerndoelen
sneuvelt
.
Godsdienst
,
kunst
en
de
derde
vreemde
taal
hebben
een
laag
leerrendement
en
staan
onderwijskundige
vernieuwing
in
de
weg
.
In
een
geseculariseerde
samenleving
ligt
het
voor
de
hand
om
het
godsdienstonderwijs
als
eerste
te
privatiseren
.
Maar
dat
mag
niet
,
dus
schaffen
gemeentes
de
zwemles
maar
af
.
Uiteindelijk
lost
elk
probleem
zich
vanzelf
op
.
Voor
godsdienst
is
amper
een
leraar
te
krijgen
.
Maar
dat
geldt
helaas
ook
voor
andere
vakken
.
Het
lerarentekort
is
de
bedreiging
van
de
kwaliteit
van
het
onderwijs
.
Een
grondwetsartikel
uit
1917
is
nog
steeds
dominant
aanwezig
in
het
Nederlands
onderwijs
,
maar
het
staat
concrete
oplossingen
voor
eigentijdse
problemen
in
de
weg
.
Ton
van
Haperen
is
leraar
en
lerarenopleider
.
Wetgeving
;
Islam
;
Basisonderwijs
;
Onderwijs
;
Levensbeschouwing
;
Religie
;
Recht
;
Politiek
en
Staat
;
Staatsrecht