somber gevoel als gevolg van langdurig donker weer met weinig of geen zon
Vorige week was het blue monday. Die dag valt op de maandag van de laatste volle week van januari en zou de depressiefste dag van het jaar zijn. Dat is althans een mythe die door de Britse psycholoog Cliff Arnall in 2005 in het leven is geroepen. Het donkere weer, schulden na de dure decembermaand en het ver weg lijken van vakanties zouden allemaal samenspannen om ons juist die ene maandag tot diepe somberheid te stemmen. Verzinsel of niet, dit jaar gaven de weersomstandigheden wel echt aanleiding tot extra mismoedigheid. De zon laat zich inmiddels weer zien, maar we hebben er vele weken op moeten wachten en “Nederland was collectief depri”, zoals Jean-Pierre Geelen in de Volkskrant schrijft. Hij heeft er een prachtig allitererend woord voor bedacht: donkeredagendip. En hij steekt de lezer ook een hart onder de riem: “Het medicijnkastje van Moeder Natuur zit tjokvol pijnstillende opiaten tegen de donkeredagendip. Gratis en legaal beschikbaar voor iedereen, als je het maar zien wilt. De apotheek staakt nooit.”
Andere woorden voor de donkeredagendip zijn donkeredagendepressie (zelfde alliteratie), winterdip, donkeredagenlast en het poëtische donkeredagentristesse. De donkere maanden leveren ook objectief meetbare problemen op, omdat criminelen dan gemiddeld vaker inbraken, overvallen en berovingen plegen. Daartegen voert de politie jaarlijks een campagne die DDO heet: het Donkere Dagen Offensief. Denk dan bijvoorbeeld aan meer surveillance in risicogebieden. Dus toch extra blauw op blue monday.
Bron:
de Volkskrant, 10 januari 2025