Iets wat buitengewoon zoet is, wordt in het Nederlands mierzoet genoemd. Het woord wordt in eigenlijke zin gebruikt (“een mierzoete likeur”), maar vaak ook figuurlijk (“een mierzoet verhaal”).
De relatie tussen zoet en de mier is gelegen in een eigenschap van de meeste mieren. De mier is namelijk gek op honingdauw, een zoete, op nectar lijkende stof die onder andere door bladluizen afgescheiden wordt. De luizen zuigen de suikers uit de plant en het restant daarvan scheiden ze af: een lekkernij voor de mier, die dol is op zoetigheid.