Op 9 april 2019 vond het Internationaal Studentendictee der Nederlandse taal plaats: een dictee voor studenten Nederlands in het buitenland, dat jaarlijks op zo’n 17 universiteiten in Europa gehouden wordt. Het Instituut voor de Nederlandse Taal verzorgde de eindredactie van het dictee, dit jaar geschreven door Gerdien Verschoor.
De tekst van het dictee:
In Holland zingt de tijd
Het Utrechtse carillon in de Domtoren van Utrecht werd geconcipieerd in de Gouden Eeuw. In de Utrechtse binnenstad bevinden zich naast dit instrument nog twee zingende torens en gedrieën bepalen zij de zeventiende-eeuwse klankkleur. Voor onnozele toeristen die in het centrum overnachten en ’s nachts een oogje proberen dicht te doen, is dat geen onverdeeld plezier. Want stel je voor dat je ieder kwartier moet luisteren naar sinterklaas- of kerstliedjes!
Zelf kan ik er goed tegen, want in 1999 werd ik verliefd op een stadsbeiaardier. Ik ontmoette hem in een beeldschone Poolse Hanzestad, waar hij aan het hoofd stond van twee beiaardprojecten. Dankzij hem klinkt er regelmatig klokkenmuziek vanaf de torens van de Sint-Catharinakerk en het stadhuis, hetgeen bijdraagt aan de ultieme romantische sfeer in het oude stadscentrum.
Om de klokken tot klinken te brengen, bespeelt de beiaardier het stokkenklavier en de pedalen tegelijkertijd. Dat zo’n persoon dagelijks vele trappen moet beklimmen tot boven in de toren, is een ideale loop- en conditieoefening. Daarmee hou je je lichamelijke kwaliteiten up-to-date. Het is dan ook niet voor niets dat zowel mannelijke als vrouwelijke beiaardiers tot de mooiste mensensoort van het noordelijk halfrond behoren!
Auteur: Gerdien Verschoor
Eindredactie: Rob Tempelaars & Boukje Verheij