Herhaaldelijk falen door je managers- of bestuurdersfunctie niet goed te vervullen, maar wel steeds opnieuw een nieuwe topfunctie aangeboden krijgen. Journalist Hans de Bruijn schreef in Trouw in het dossier Framing een mooi stuk over dit verschijnsel en introduceerde deze nieuwe term. Omhoogfalen is een vertaling van Engels failing upwards en De Bruijn vindt dat een beter woord dan omhoogvallen want “daar zit een element van toeval in”.
Volgens De Bruijn gebeurt dat omhoogfalen zo vaak omdat de bestuurders zelf doorgaans niet van mening zijn dat ze onbekwaam zijn en nogal eens vertrouwelingen om zich heen benoemd hebben. Ook als het falen overduidelijk is geworden en de bestuurder of manager moet vertrekken, heeft dat vaak weinig consequenties. De omhooggefaalde neemt vaak geen verantwoordelijkheid en schuift veelal dingen af op anderen, en de hoge piefen om die persoon heen geven niet graag toe dat er “een brokkenpiloot in de cockpit” zat, aldus De Bruijn. En zo schuift de falende bestuurder vaak geruisloos weer door naar een ander mooi baantje.
Bron: Trouw, 4 juli 2021