Een van de minder bekende topstukken van het Amsterdamse Rijksmuseum is een wijnglas uit 1580. Het speciale bij dat glas is niet de ouderdom ervan maar het feit dat het niet rechtop kan staan, want onderaan zit er geen voet aan de steel, maar een metalen bol. In die bol zit een dobbelsteen: dit soort glazen werd namelijk gebruikt bij een drinkspelletje, waarbij men het glas zo vaak moest vullen en leegdrinken als de dobbelsteen aangaf. Vandaar de naam dobbelglas.
Dit dobbelglas heeft nòg iets speciaals. Op de rand staat gegraveerd Ick bringt u mijn lief. Het Rijksmuseum vertaalt dit zinnetje op zijn website met “Ik breng u mijn liefde”. Maar dit klopt niet: het zinnetje is geen liefdesverklaring, maar een weergave van de standaardformule waarmee men in de zestiende en zeventiende eeuw een toost uitbracht. Er staat dus niet “Ik breng u mijn liefde”, maar wel “Ik breng het u, mijn lief!”, wat zoveel is als: “Ik drink u toe, mijn lief”. Of wat moderner vertaald: “Op je gezondheid, m’n liefste!”.
- Het dobbelglas in het Rijksmuseum
- Ick bringt u in het Woordenboek der Nederlandsche Taal