Op 14 februari geven geliefden elkaar extra aandacht door een kaartje te sturen, een cadeautje te geven of romantisch te dineren. Het is namelijk Valentijnsdag. Maar waarom heet die dag eigenlijk zo?
Valentijn komt van de Latijnse naam Valentinus, die verband houdt met het woord valens, dat ‘krachtig’ betekent. Valentinus was de naam van twee heiligen uit de derde eeuw, die herdacht worden op 14 februari. Er is weinig bekend over deze heiligen. Eén van hen, de ‘liefdespriester’, zou in het geheim verboden huwelijken voltrekken. Hij werd daarom op 14 februari ter dood veroordeeld.
Heidens feest?
Vaak wordt vermeld dat Valentijnsdag al sinds 496 bestaat, en is uitgeroepen door paus Gelasius. Het zou een vervanging zijn voor het Romeinse vruchtbaarheidsfeest Lupercalia, dat op 15 februari viel en als heidens beschouwd werd. Deze theorie klopt waarschijnlijk niet. In de middeleeuwen werd Valentijnsdag pas verbonden aan romantiek, omdat de dag volgens het Woordenboek der Nederlandsche Taal als voorloper van de lente gezien werd: de dag waarop volgens de volksoverlevering de vogels en geliefden elkaar vonden. De oudste verwijzing naar het feest staat op naam van Geoffrey Chaucer, wiens Canterbury Tales dateren van rond 1380.
Lees meer over de geschiedenis van Valentijnsdag op Wikipedia en het Weblog van Jona Lendering.