Neiging om jezelf, vooral op sociale media, veel beter voor te doen dan je eigenlijk bent en de nadruk op je eigen leven te leggen, alsof je de hoofdpersoon in een film of boek bent. Hoofdpersoonsyndroom werd in het Nederlands geïntroduceerd door journalist Jonas Kooyman in zijn nieuwsbrief De Havermelkelite, waarin hij vaak trends onder hippe grotestadbewoners beschrijft. Het woord is niet door Kooyman verzonnen: het zingt al enige tijd rond in het Engels, waarin het main character syndrome genoemd wordt.
Dit nieuwe woord past in een trend om bepaalde gedragingen en neigingen direct als ‘ziekte van de moderne tijd’ te bestempelen. Het gaat dan meestal niet om officieel erkende aandoeningen die in medische handboeken te vinden zijn. Vaak wordt dan het woordje syndroom gebruikt, bijvoorbeeld ook in tinderellasyndroom. Tinderella is een mixwoord van de naam Cinderella ‘Assepoester’ en de bekende datingapp Tinder of het werkwoord dat daarbij hoort, namelijk tinderen. Als je aan dit syndroom lijdt, ben je zo afhankelijk geworden van datingapps, dat je helemaal niet meer weet hoe je in het ‘echte’ leven moet flirten en daten. Andere voorbeelden zijn het redelijk bekende legenestsyndroom, bigbrothersyndroom ‘gevoel voortdurend in de gaten gehouden te worden’ en, in coronatijd, anderhalvemetersyndroom ‘dwangmatige neiging voortdurend anderhalve meter afstand te houden’.
Bron:
De Havermelkelite, 13 juni 2021