Hond die een kruising is van twee rassen en als het ware door de mens in elkaar geknutseld wordt door te fokken op uiterlijke kenmerken. De Volkskrant kopte vorige week: “Iedereen aan de knutselhond”. Journalist Doortje Smithuijsen schreef een lang artikel over de nieuwste hondentrends en bij haar in de buurt vallen vooral de poedelkruisingen op.
Al die nieuwe ‘poedelmixen’ zorgen ook voor nieuwe mixwoorden, vaak geleend uit het Engels. Whoodle is een blend van soft-coated wheaten terrier en poodle, en schnoodle bevat schnauzer en poodle. De labradoodle is inmiddels al zo bekend dat de spelling meestal wordt vernederlandst tot labradoedel. Hetzelfde geldt voor de pekipoe, waarin pekinees zit verwerkt. De minder bekende cavoodle (een mixwoord met cavalier-kingcharlesspaniël) wordt dan weer op zijn Engels afgekort tot cavapoo. Geen hondenkruising, maar wel op uiterlijk gefokt is de tegenwoordig heel populaire toypoedel. Dit kleinste type poedel (nog kleiner dan de dwergpoedel) past in een handtas en is dus een ideale ‘accessoirehond’.
“Honden worden steeds meer een lifestyleaccesoire,” legt Maarten Reesink, coördinator van Dier-Mens Studies (UvA), uit in de Volkskrant. De poedelachtigen zijn volgens Reesink vooral populair omdat ze relatief grote hoofden hebben en grote ogen. “Dat is biologisch bepaald, ze doen ons denken aan onze baby’s,” aldus Reesink.
Schattig is het allemaal wel, maar het houden van zulke knutselhonden – ook wel designerhonden genoemd – ligt onder vuur. Velen vinden het immoreel en onethisch en het zoveelste voorbeeld van hoe de mens de natuur naar zijn hand zet.
Bron:
de Volkskrant, 16 maart 2023
