dag waarop je alles mag van jezelf en er niets hoeft of moet
Magdag is een lekker korte, vrij doorzichtige samenstelling die ook nog eens goed klinkt door de rijmende lettergrepen. Het woord is niet helemaal nieuw: sommige scholen organiseren namelijk weleens magdagen, waarop leerlingen bijvoorbeeld een dagje van klas mogen wisselen. Maar magdag dook afgelopen week ook op een wat andere manier op in de Volkskrant. In die krant geeft iedere week een ‘bekendere Nederlander’ een levensveranderend inzicht mee. Cabaretier en kleinkunstenaar Martine Sandifort vindt dat er een magdag zou moeten komen. Ze legt uit waarom die dag er zou moeten zijn: “Ik heb het gevoel dat ik altijd veel moet, vooral van mezelf. Om tegen al dat ‘gemoet’ in te gaan, stelde iemand me ooit voor om een mag-dag in het leven te roepen. Gewoon een dag alle stekkers eruit trekken. Een mag-dag kan eigenlijk nooit mislukken. Al voel je je klote – ook dat mag.”
Het komt vaker voor dat we ergens nadrukkelijk een dag voor inplannen en daar horen ook een heleboel woorden op –dag bij. In 2011 al dook de accudag op, en die is wel een beetje vergelijkbaar met de magdag. Dat is namelijk, volgens het Woordenboek van Nieuwe Woorden (WNW), een ‘dag waarop men bewust rust neemt om als het ware de accu weer op te laden’. De magdag wordt namelijk vaak gebruikt om bij te komen: je mag, volgens Sandifort, “belangrijke afspraken afzeggen zonder schuldgevoel”, je appjes ongelezen laten en de hele dag in je pyjama zitten. De magdag mondt dus vaak uit in een pyjamadag. Pyjamadag komt al een jaar of twintig in het Nederlands voor. Het Algemeen Nederlands Woordenboek (ANW) beschrijft die dag als een ‘dag waarop iemand besluit zich niet aan te kleden en in zijn pyjama te blijven’. Toch zijn magdag en pyjamadag niet altijd synoniemen, want pyjamadag komt ook nog voor in een andere betekenis. Het is namelijk ook een ‘dag waarop de bewoners van een zorginstelling noodgedwongen in hun pyjama moeten blijven, omdat zorgpersoneel geen tijd heeft en krijgt om hen aan te kleden’. En dat zou toch niet moeten mogen.
Bron:
de Volkskrant, 12 oktober 2024