Schaamte die mensen voelen over het feit dat ze cocaïne snuiven en dan vooral vanwege het verband dat hun drugsgebruik heeft met de georganiseerde misdaad. Een vrij doorzichtig woord dat door de twee s’en welluidend klinkt. Snuifschaamte is niet nieuw: in 2019 zong het al rond, net als cokeschaamte en ook slikschaamte. Sinds de moord op Peter R. de Vries wordt snuifschaamte weer veel gebruikt. “Lekker woord” vindt Volkskrantcolumnist Frank Heijnen, “maar vooralsnog vooral theorie. Veel met cocaïne recreërende mensen schijnen goed in staat te zijn hun afhankelijkheidshobby los te zien van door cocaïne gefinancierd geweld”.
Een opvallend woord in het rijtje van nieuwe schaamwoorden, omdat veel andere schaamtaal net iets alledaagsere, vaak ook wat onschuldigere dingen benoemt. Als je veel online winkelt en er steeds busjes bij je af en aan rijden, krijg je last van bezorgschaamte (ook wel bestelgêne genoemd) en als je singleschaamte hebt, schaam je je om vrijgezel te zijn. Met onze vliegschaamte gaat het in coronatijden iets beter, maar toch zijn we die schaamte zeker niet voorbij. Vrij nieuw is ook baarschaamte ‘schaamte die je voelt als je een kind hebt’ (of, nog erger, twee of meer kinderen), want “moet je een kind willen neerzetten op een straks praktisch onbewoonbare planeet?”, vraagt Kek Mama zich af.
Bronnen:
- de Volkskrant, 21 juli 2021
- kekmama.nl