Het zijn in diverse landen niet alleen de ongevaccineerden die zich sociaal buitengesloten voelen. Hen hoor je nog protesteren, maar de meeste mensen die met sociale uitsluiting te kampen hebben, blijven buiten beeld. Ze staan niet op het netvlies van de media en vallen buiten de netwerken waar de meerderheid van de bevolking wel deel van uitmaakt.
Toch speelt sociale uitsluiting in het nieuws over de samenleving niet zelden een belangrijke rol. Een paar voorbeelden uit de actualiteit: armoede, de woningmarkt, eenzaamheid onder ouderen en gesloten religieuze gemeenschappen.
Definitie
Zo zijn er nog tal van omstandigheden die mensen naar de randen van de samenleving drijven. “Het afzonderen of afgezonderd zijn van iemand of een groep mensen ten opzichte van anderen, waardoor zij buiten de maatschappij staan; kan veroorzaakt worden door factoren als middelengebruik, ziekte, verminderde mobiliteit en/of werkloosheid”. Dat is volgens de Thesaurus Zorg en Welzijn de definitie van sociale uitsluiting. De Thesaurus Politiekunde definieert het begrip niet, maar linkt naar dak- en thuislozen, kansarmen en sociaal isolement.
Inclusiviteit
De tegenhanger van sociale uitsluiting is de inclusieve maatschappij. Een nobel streven, al ligt de focus in de debatten over inclusiviteit vaak bij duidelijk te identificeren groepen: mensen van kleur of met een lichamelijke beperking bijvoorbeeld. De sociale uitsluiting kon weleens een nog groter probleem zijn bij individuen die zich niet tot een zichtbare groep weten te verenigen, zoals verslaafden, eenzame ouderen of mensen die het Nederlands niet machtig zijn. Zij hebben het meest te maken met marginalisering, een synoniem van sociale uitsluiting.