Op 12 oktober 2015 verschijnt er een nieuwe editie van het Groene Boekje: de officiële spellinggids van het Nederlands. Hoe komt het boekje eigenlijk aan zijn naam?
Het eerste ‘Groene Boekje’ verscheen in 1866, maar toen had het een andere naam én een andere kleur. Het boekje heette Woordenlijst voor de spelling der Nederlandsche taal en was bruin of zwart van kleur. In 1914, bij de zevende druk, kreeg de Woordenlijst voor het eerst een groene omslag. Of dat toeval was of bewust is niet bekend, maar in ieder geval verschenen sindsdien alle volgende edities ook in het groen. In de volksmond werd de Woordenlijst daarom al snel bekend als het Groene Boekje.
Van bijnaam naar titel
In 1990 verschijnt de bijnaam voor het eerst op de papieren omslag van het boekje, maar dan nog in het bijschrift en tussen aanhalingstekens. Deze uitgave was een herziene versie van de (groenkleurige) spellinggids die verscheen in 1954, onder de ingekorte naam Woordenlijst Nederlandse Taal. Ook de editie van 1995 noemt het ‘Groene Boekje’ alleen in het bijschrift op de papieren omslag, maar vanaf 2005 staat het Groene Boekje als titel zowel op de omslag als op de band. De officiële naam is nog steeds Woordenlijst Nederlandse Taal, maar het Groene Boekje wint duidelijk terrein.